Dziewictwo

Dziewictwo  

– stan kobiet lub mężczyzn przed podjęciem stosunków seksualnych. Dziewictwo ma dwa aspekty, nie zawsze pokrywające się ze sobą: fizyczny i moralny. W przekonaniach i obyczajach religijnych akcent jest różnie rozłożony, zależnie do religii. Dziewictwo odnoszone jest także do płci męskiej – dawniej, zwłaszcza w języku staropolskim, chłopca w stanie dziewiczym określano mianem prawiczka.

 

Seksuologia

Fizyczne dziewictwo u kobiety wiąże się naturalnie z stanem integralności cielesnej, w którym błona dziewicza pozostaje nienaruszona. Znane są jednak wyjątki, potwierdzone naukowo, kiedy kobieta rodzi się bez wykształconej błony dziewiczej. Może ona też ulec uszkodzeniu w inny sposób niż przy współżyciu, np. w jakimś wypadku, czy podczas intensywnego uprawiania pewnych rodzajów sportu, a także podczas zabiegu lekarskiego lub masturbacji albo niewłaściwego używania tamponów itp. Kobieta, która straciła błonę dziewiczą w wyniku wypadku, a nie współżycia, jest naturalnie nadal dziewicą. Z drugiej strony znane są przypadki, że błona dziewicza nie uległa przerwaniu podczas stosunku seksualnego. Stosuje się wtedy często specjalne nacięcie lekarskie.
Także we współżyciu, w którym nie ma stosunku waginalnego (np. seks analny bez penetracji) – błona dziewicza może pozostać nienaruszona. W takich sytuacjach używane jest czasem określenie "półdziewica". Wyrażenie to zostało ukute po wpływem powieści Półdziewice / (fr.) Les Demi-vierges (1894 r.) /, francuskiego pisarza Marcela Prévosta. lub
Przywiązywanie wagi do dziewictwa jako stanu integralności fizycznej zakładającego istnienie błony dziewiczej dało początek zabiegom hymenoplastycznym, przywracającym błonę.

 

Dziewictwo a współżycie seksualne

Dla mężczyzny, który nie współżył seksualnie, w języku polskim dawniej stosowano określenie "prawiczek", etymologicznie jest ono bliskie słowu prawość, prawy i wyraża szacunek, jakim w chrześcijaństwie zawsze otaczano dziewictwo. Stosunek seksualny uznawany był za naruszenie pierwotnej niewinności, jako niosący w sobie skutki grzechu pierworodnego, czyli przede wszystkim pożądliwość. Kościół katolicki podtrzymuje naukę o tym, że zmysłowość ludzka jest ogólnie, nie tylko w sferze erotycznej, zraniona pożądliwością, która sprawia, że ludzie nie zachowują rozumnej miary i skłania nas do niesłusznego pożądania czegoś (KKK 5535). W przypadku pożycia seksualnego do znieprawienia dochodzi, gdy pożycie jest rozwiązłe, czyli cechuje się nieuporządkowanym pożądaniem lub nieumiarkowanym korzystaniem z przyjemności cielesnych, konkretnie, gdy szuka się przyjemności dla niej samej w oderwaniu od nastawienia na prokreację i zjednoczenie (KKK 2351). Katechizm posoborowy uznaje też, że niedostrzeganie konsekwencji grzechu pierworodnego w życiu człowieka ma niedobre konsekwencje m.in. także w wychowaniu:
W języku współczesnym, popularnym określenie prawiczka ma brzmienie pejoratywne i ośmieszające, co wyraża też zmianę popularnych nastrojów wobec dziewictwa.
Współcześnie kościoły chrześcijańskie często zamiast pojęcia dziewictwa używają pojęcia czystości, które nie w pełni pokrywa się z fizjologią, np. czystość zachowuje ofiara gwałtu. W nauczaniu Kościoła katolickiego szczególnie podkreśla się rolę czystości przedmałżeńskiej.

Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter !